۳ کهکشان را از چشم «هابل» و «جیمز وب» همزمان تماشا کنید
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۰۲۴۳۰
صفحه رسمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در اینستاگرام با انتشار تصاویر ترکیبی ثبت شده جیمز وب و هابل نوشت: در کنار هم بودن همیشه بهتر است.
به گزارش ایسنا، در این تصاویر کهکشانی، داده‌های جیمز وب با رنگ قرمز و داده‌های هابل با رنگ آبی مشخص شده‌اند. در حالی که وب‌گرد و غباری را نشان می‌دهد که در نور مادون قرمز می درخشند، نمای ثبت شده در نور مرئی از هابل به ما می‌گوید که نور ستارگان کجا جذب گرد و غبار می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نیمه بالایی تصاویر توسط جیمز وب و نیمه پایینی تصاویر توسط هابل ثبت شده است.
در این تصویر دو نما از کهکشان مارپیچی ان‌جی‌سی ۶۲۸ (NGC 628) به صورت مورب در دو بخش قرار گرفته است، که وب در بالا سمت چپ و هابل در پایین سمت راست قرار دارد. هسته کهکشان تقریبا در مرکز قرار دارد و به نظر می‌رسد که بازوها در خلاف جهت عقربه‌های ساعت می‌چرخند. در تصویر وب، بازوها از رشته‌هایی در رنگ‌های نارنجی و قرمز به همراه رنگ خاکستری تیره یا سیاه تشکیل شده‌اند و یک مه آبی در نزدیکی هسته وجود دارد. در تصویر هابل، بازوها ترکیبی از خوشه‌های ستاره‌ای آبی روشن، مناطق تشکیل ستاره صورتی و خطوط گرد و غبار قهوه‌ای تیره هستند و هسته به رنگ زرد کم‌رنگ است.
دو نما از کهکشان ان‌جی‌سی ۱۳۰۰(NGC 1300) به‌صورت مورب به دو بخش تقسیم شده است که وب در بالا سمت چپ و هابل در پایین سمت راست است. هسته کهکشان در مرکز قرار دارد و به یک ساختار میله‌ای مورب برجسته متصل است. دو بازوی مارپیچی متمایز آن از انتهای میله شروع شده و در خلاف جهت عقربه‌های ساعت می‌چرخند. بازو و میله‌ها با هم یک شکل حرف S انگلیسی رو به عقب را تشکیل می‌دهند. در تصویر وب، میله و بازوهای مارپیچی در رنگ‌های نارنجی و قرمز هستند و به ناحیه مرکزی آن که دایره‌ای و زرد روشن است متصل شده‌اند. در تصویر هابل، بازوها ترکیبی از خوشه‌های ستاره‌ای آبی روشن و خطوط گرد و غبار قهوه‌ای تیره هستند و میله و هسته به رنگ زرد کم‌رنگ است.
دو نما از کهکشان ان‌جی‌سی ۳۳۵۱(NGC 3351) به صورت مورب در حالی که هابل در بالا سمت چپ و وب در پایین سمت راست قرار دارد، تقسیم می‌شوند. هسته کهکشان در مرکز قرار دارد و بازوهای مارپیچی آن در جهت عقربه‌های ساعت می‌چرخند و یک حلقه بیرونی مشخص را تشکیل می‌دهند. در تصویر هابل، ساختار میله‌ای تقریبا افقی کهکشان به رنگ زرد کم رنگ است و بازوها ترکیبی از خوشه‌های ستاره‌ای آبی روشن و خطوط گرد و غبار قهوه‌ای تیره هستند. در تصویر وب، بازوها از رشته‌هایی به رنگ قرمز نارنجی ساخته شده‌اند. آنها به واسطه منطقه مرکزی آن که یک نوار آبی مه آلود متصل به هسته مرکزی است، به هم متصل شده‌اند. هسته دارای یک بیضی نارنجی کوچک در اطراف یک بیضی دایره‌ای زرد روشن است که یک نقطه آبی در مرکز آن قرار دارد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: کهکشان تلسکوپ فضایی هابل تلسکوپ فضایی جیمز وب معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري شرکت های دانش بنیان دهه فجر 1402 سلامت دیجیتال گرد و غبار جیمز وب شده اند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۰۲۴۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمای حیرت‌انگیز اسب سیاه آسمان از نگاه تلسکوپ فضایی جیمز وب / عکس و فیلم
به گزارش خبرآنلاین، تصاویر جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب، بخشی از آسمان را در صورت فلکی جبار (شکارچی)، در سمت غربی ابر مولکولی شکارچی B نشان می‌دهد و بر لبه نورانی بالای ساختار متمایز غبار و گاز سحابی متمرکز است.
سحابی سر اسب که به «بارنارد 33» هم معروف است، از امواج متلاطم گاز و غباری برمی‌خیزد که 1300 سال نوری از ما قرار دارد و پیش‌ستارگان فراوانی را در دل خود جای داده است. این سحابی از ابر میان‌ستاره‌ای عظیمی تشکیل شده که در حال فروپاشی است، ستاره جوان داغی در نزدیکی آن با قدرت تمام، می‌تابد و با پرتوهای پرانرژی خود، این سحابی را لایه‌به‌لایه می‌تراشد. ابرهای گازی اطراف سر اسب قبلاً از بین رفته‌اند، اما ستون برآمدگی از توده‌های ضخیم موادی ساخته شده که فرسایش آنها سخت‌تر است. منجمان تخمین می‌زنند که حدود پنج میلیون سال تا از بین رفتن کامل این سحابی زمان باقی مانده باشد.
شرح عکس: چشم‌انداز لبه فوقانی سحابی سراسب در نور فروسرخ نزدیک. در زمینه تصویر می‌توانید ستارگان کهکشان (اجرام نورانی ۸ پر) و کهکشان‌های دوردست را ببینید. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ‌تر، اینجا را کلیک کنید.
سحابی سر اسب، از شناخته‌شده‌ترین مناطق تحت سلطه فوتون (PDR) ست. در چنین منطقه‌ای، نور فرابنفش ستارگان جوان و سنگین، ناحیه‌ای از گازوغبار گرم و عمدتاً خنثی را بین گازهای کاملاً یونیزه‌شده اطراف ستارگان پرجرم و ابرهایی که در آن متولد شده‌اند، ایجاد می‌کند. این تابش فرابنفش به‌شدت بر رویدادهای شیمیایی گازهای این مناطق تأثیر می‌گذارد و به‌عنوان مهمترین منبع گرما عمل می‌کند.
این مناطق در جایی پدیدار می‌شوند که گازهای میان‌ستاره‌ای از یک‌سو به‌اندازه‌ای متراکمند که خنثی بمانند و از سوی دیگر، آن‌قدر متراکم نباشند که از نفوذ نور فرابنفش ستارگان پرجرم جلوگیری کنند. نور ساطع‌شده از این نوعPDR ها ابزاری منحصربه‌فرد برای مطالعه فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی است که باعث تحول ماده میان‌ستاره‌ای کهکشان ما و دیگر نقاط عالم، از دوران اولیه تشکیل ستاره‌های عظیم باستانی تا امروز می‌شود.
شرح عکس: نمای لبه فوقانی سحابی سر اسب در نور فروسرخ میانی.
سحابی سر اسب به دلیل نزدیکی و هندسه آن که تقریبا از لبه دیده می‌شود، هدف ایده‌آلی برای اخترشناسان است تا ساختار فیزیکی PDRها و تکامل ویژگی‌های شیمیایی گازوغبار و مناطق انتقالی بین آنها را مطالعه کنند. PDRها از بهترین اجرام آسمان برای بررسی نحوه تعامل تابش با ماده میان‌ستاره‌ای به شمار می‌روند.
آن‌چه جیمز وب دیده است
به لطف ابزارهای MIRI و NIRCam که به‌ترتیب تصاویر فروسرخ میانی و فروسرخ نزدیک را ثبت می‌کنند،گروهی بین‌المللی از اخترشناسان برای اولین بار، ساختارهای کوچک‌مقیاس لبه نورانی سر اسب را آشکار کردند. آنها همچنین شبکه‌ای از ویژگی‌های طولی را شناسایی کرده‌اند که عمود بر جبهه PDR گسترش یافته و حاوی ذرات غبار و گاز یونیزه‌شده در جریان تبخیر فوتونی سحابی کشیده شده‌اند. این مشاهدات همچنین به اخترشناسان امکان داده است که اثرات تضعیف و انتشار غبار را بررسی کنند و شکل چندبعدی سحابی را بهتر درک کنند.
در مرحله بعد، ستاره شناسان قصد دارند داده‌های طیف‌سنجی به‌دست‌آمده از سحابی را برای اثبات تحول خواص فیزیکی و شیمیایی مواد مشاهده‌شده در سراسر سحابی مطالعه کنند.
تلسکوپ فضایی جیمز وب با آینه ۶٫۵ متری خود، بزرگ‌ترین و قدرتمندترین تلسکوپی است که تاکنون به فضا پرتاب شده است و امید می‌رود که تا پایان این دهه به مأموریت خود ادامه دهد.
منبع: آژانس فضایی اروپا
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901324
افزایش ۳۵ درصدی حقوق بازنشستگان حداقل بگیر/کمترین حقوق آن ها ۱۰ میلیون تومان می شود